Dediler ki 'Türkiye'de Kürt sorunu çözülmedikçe terör bitmez'! Dediler ki 'İnkâr ve asimilasyon var'! Dediler ki 'Terör meselesi bitirilmeden Türkiye büyüyemez'! Dediler ki 'Kürt sorununu çözse çözse Erdoğan çözer'! Erdoğan da tüm riskleri alıp Türkiye'nin önünü açmak için 'Kürt sorununa' neşteri vurup çözüm sürecini başlattı. Gelin görün ki o günün DEM Partisi'nin genel başkanı Selahattin Demirtaş'ın ajandası farklıydı! Demirtaş ve arkadaşları çözüm süreci boyunca milletin damarına damarına bastılar. Sinir uçlarıyla oynadılar. Sevimsiz, itici şovlar yaptılar. Her türden şımarıklığı ve küstahlığı kendilerine yakıştırdılar. Süreç başarılı bir şekilde sonuçlanmasın diye ellerinden ne geliyorsa yaptılar. Çünkü Amerikalılar bu arkadaşların kulağına 'Bırakın Kürt meselesi, çözüm süreci işlerini. Biz size Suriye'de bir devlet kuruyoruz' diye fısıldamıştı. Rojova romantizmini hatırlıyorsunuz değil mi? Hendek, çukur olaylarını? CHP çözüm sürecine başından beri karşı durmuş, ülkedeki milliyetçileri kışkırtma görevini üstlenmişti. Ne zamanki süreç sona erdi CHP'liler koşa koşa Demirtaş'a gitti. Demirtaş'la kol kola girdiler. Sonrası malum zaten. CHP-DEM ittifakı! Ne diyordu Kılıçdaroğlu ve avenesi? Biz PYD'yi terör örgütü olarak görmüyoruz. Sınırımızın dibinde DEAŞ bir devlet kuracağına PKK kursun. ABD'nin tezleriydi bu söylemler. Geçtiğimiz günlerde Devlet Bey DEM'lilerin elini sıkınca ortalık bir kez daha hareketlendi. CHP-DEM ittifakına alkış tutan çevreler bir anda DEM'in PKK'nın siyasi uzantısı olduğunu hatırlayıverdiler. DEM'liler ne yaptı peki? Hiç vakit kaybetmeden Diyarbakır sokaklarını karıştırıp PKK için, Öcalan için slogan atmaya başladılar. Polisle çatıştılar. Zira Kandil öyle istedi. Hadi daha açık ifade edelim; İsrail'in kucağına oturmak zorunda kalan PKK Türkiye'de huzur, barış ortamı istemiyor. DEM'in Türkiye partisi olmasını da! Normalleşmeyi de! DEM'e gelince! O da Kandil'in yörüngesinden çıkamıyor. Ne olacağını hep beraber izleyip göreceğiz?