40. Cin Süresi

1.Resulüm! De ki: "Bana cinlerden bir topluluğun Kur'an dinlediği vahyolundu. Onlar şöyle demişlerdir: Gerçekten biz hayranlık veren çok hoş Kur'an dinledik ve biz de Kurana inandık artık Rabbimize hiç kimseyi asla ortak koşmayacağız. Rabbimizin adı ve kudreti, işi vede gayreti çok yücedir.   2.Allah dişi bir dost ve çocuk  edinmemiştir. Doğrusu, bizim beyinsiz, Allah hakkında saçma lakırdı ediyormuş. Biz sanmıştık ki, ne insanlar ne de cinler Allah hakkında asla yalan söylemezler. Gerçek şu ki, insanlardan bazı erkekler, cinlerden bazı erkeklere, cinlerin şerrinden bazı erkeklere sığınırlardı da onların şımarıklık ve azgınlığını artırırlardı. 3.Onlar, tıpkı sizin sandığınız gibi, Allah'ın hiç kimseyi asla diriltmeyeceğini ve peygamber göndermeyeceğini sanmışlardı.   4.Cin: Biz göğe gerçekten dokunduk da onu titiz ve güçlü bekçilerle ve kayıp giden ışınlarla ve alevlerle doldurulmuş bulduk.   5.Cin: Biz eskiden, onu, dinlemek için oturulan yerlerinde otururduk, ama şu anda kim dinlemeye kalksa kendisini gözetleyen bir alev ve ışık bulur.   6.Cin: Doğrusu, bilmiyoruz, yeryüzündeki şuurlulara şer mi istendi, yoksa Rableri onlar için doğru ve güzel olanı mı istemiştir.   7.Cin: Şu da bir gerçek ki, bizden hayra yönelenler ve barışçıl cinler vardır; ama bizden, başka türlü olan cinlerde vardır.   8.Dilim dilim yollar olmuşuz biz.   9.Cinler olarak şunu sezdik: Biz yeryüzünde Allah'ı asla âciz bırakamayız; kaçarak da onu âciz bırakamayız. 10.Cin: Biz, doğruya ve güzele kılavuzlayanı dinleyince, ona inandık.   11.Rabbine inanan kişi ne hakkının eksik verilmesinden korkar ne de tecavüze uğrayıp kuşatılmaktan.   12.Cin: Nihayet, bizden Allah'a teslim olanlar da var, haksızlığa sapıp çizgiden çıkanlar da var.   13.Allah'a teslim olanlar, işte onlar, doğruyu ve iyiliği aramışlardır. Haksızlığa sapanlar ise cehenneme odun olmuşlardır. 14.Eğer yolda, kıvamında yürüselerdi, onları bol bir su ile sulardık ki onları onun için imtihan edelim.   15.Kim Rabbinin zikrinden ve Kur'an'dan yüz çevirirse Rabbi onu, gittikçe yükselen bir azaba sokar.   16.Hiç kuşkusuz, mescitler ve secdeler Allah içindir. O halde, Allah ile birlikte bir başkasına yakarmayın ve Allah'ın yanında bir başkası için çağrıda bulunmayın. 17.Allah'ın kulu kalkmış O'na yakarırken, onlar onun üzerine keçeleşir gibi üşüşüyorlardı. De ki: Ben ancak Rabbime yakarır ve çağırır vede hiç kimseyi Allah'a ortak koşmam.   18.De ki: "Ben size zarar verme gücüne de ışık ve aydınlık verme gücüne de sahip değilim.   19.De ki: Allah'tan beni hiç kimse kurtaramaz ve Allah'ın dışında bir sığınak da asla bulamam! Ancak Allah'tan bir tebliğ ve Allah'ın mesajlarından bir şeyler sunabilirim. Allah'a ve O'nun resulüne isyan edenler için cehennem ateşi vardır. Uzun süre orada kalaçaklardır. 20.Sonunda, onlar kendilerine vaat edileni gördüklerinde, yardımcı bakımından daha zayıf kim, sayı bakımından daha az kim, bileceklerdir.   21.De ki: Bilmiyorum, size vaat edilen şey yakın mıdır yoksa Rabbim onun için uzun bir süre mi koyacaktır?   22.Allah bilinmeyeni bilendir. Seçtiği bir elci müstesna bilinmeyen konusunda hiç kimseyi yardımcısı yapmadı. Çünkü O, resulünün önünden ve arkasından gözetleyiciler yürütür ki onların, Rablerinin elçiliklerini hedefine tam ulaştırdıklarını bilsin.   23.Allah, onların katında bulunan şeyleri kuşatmış ve her şeyi inceden inceye sayıya bağlamıştır.