1.1Tâ, Sîn, Mîm.

2.İşte sana gerçeği apaçık gösteren Kuran’nın ayetleri...

3.Onlar iman etmiyorlar diye kendini üzüntüden tüketir gibisin.
Eğer istersek gökten üzerlerine bir mucize indiririz de boyunları  onun önünde perişanlıkla eğilip kalır.

4.O Rahman'dan kendilerine söze bürünmüş yeni bir hatırlatma gelmeye dursun, ondan mutlaka yüz çevirirler. Onların alaya alıp durdukları şeyin haberlerini yalanladılar ama yemin olsun, yakında haberi gelecektir.


5.Bakmadılar mı yerdeki toprağa, her çiftten cömert ve bereketli olarak neler fışkırtmışım. Bunda elbette bir mucize var, fakat onların çoğu inanmış değiller. Ve hiç kuşku yok, senin Rabbin gerçekten mutlak Azîz, mutlak Rahîm'dir.

6.Rabbinin Mûsa'ya, Zulüm sergileyenler topluluğuna git diye seslenişini hatırla. Firavun'un toplumuna git ve âlâ korkup korunmayacaklar mı?

7.Demişti ki Mûsa: Rabbim, doğrusu ben, beni yalanlamalarından korkuyorum. Göğsüm daralıyor, dilim açılmıyor, görev emrini Hârun'a gönder. Hem, benim üzerimde onlar aleyhine işlenmiş bir suç var; bu yüzden beni öldürmelerinden korkuyorum. Yaratan Yüce Allah hayır, olmaz dedi Ayetlerimi götürün. Ben sizinleyim ve herşeyi görmekte vede dinlemekteyim.
Hemen Firavun'a gidin, şöyle deyin: 'Âlemlerin Rabbi'nin resulleriyiz biz. İsrailoğullarını bizimle birlikte gönder.

8.Firavun dedi: Biz seni aramızda, bir çocuk olarak koruyup besledik ve, ömrünün nice yıllarını aramızda geçirdin ve sonunda o yaptığını da yaptın nankörlerden birisin sen.  Mûsa dedi: Onu yaptığım zaman şaşkınlardandım sizden korkunca aranızdan kaçtım, daha sonra Rabbim bana hükmetme gücü bağışladı ve beni peygamberlerinden biri yaptı.
O başıma kaktığın nimet, İsrailoğullarını köle yapmana karşılıktı.

9.Firavun dedi ki: Peki, âlemlerin Rabbi kim?
Musa dedi ki: Eğer iyice anlayıp inanıyorsanız göklerin, yerin ve bunlar arasındakilerin tek Rabbi olan Allah. Firavun, çevresindekilere : Duyuyor musunuz dedi
Mûsa dedi ki: O hem sizin Rabbinizdir hem de önceki atalarınızın Rabbidir. Firavun dedi ki: Şu size gönderilmiş bulunan resulünüz gerçekten tam bir deli.
Mûsa dedi ki: Eğer aklınızı işletirseniz Allah, doğunun, batının ve bunlar arasındakilerin de Rabbidir. Firavun dedi ki: Benden başka ilah edinirsen, yemin olsun seni zındanlıklar arasına atarım.
Mûsa dedi ki : Ya sana gerçeği gösteren birşey getirmişsem!
Firavun dedi ki : Hadi getir onu ortaya, eğer doğru sözlülerden isen!

10.Musa da asasını yere attı, bir de ne görsünler, asa korkunç bir ejderha oluvermiş. Elini gösterdi, o da anında seyredenlerin önünde bembeyaz kesildi.

11.Firavun, çevresindeki kodamanlar konseyine şöyle dedi: Bu adam gerçekten bilgin bir büyücü ve büyüsüyle sizi toprağınızdan çıkarmak istiyor ne diyorsunuz? Dediler: Onu kardeşiyle birlikte alıkoy ve kentlere toplayıcılar gönder ki, tüm bilgili büyücüleri huzuruna getirsinler.
Nihayet büyücüler belirlenen bir günün, belirlenen bir vaktinde bir araya getirildi. Halka da: Siz de toplanın denildi.

12.Sanıyoruz ki, büyücülere uyacağız, eğer galip gelirlerse.
Büyücüler geldiklerinde, Firavun'a dediler ki: Eğer biz galip gelirsek bize gerçekten ödül var, değil mi? Firavun evet, dedi, siz o zaman benim yakınlarımdan olacaksınız.
Mûsa onlara dedi ki: Atacağınız şeyi atın!
Bunun üzerine onlar, iplerini ve değneklerini ortaya attılar ve dediler: Firavun'un onur ve yüceliği aşkına biz, evet biz galip geleceğiz. Mûsa da asasını attı bir de ne görsünler, o onların hüner olarak ortaya getirdikleri şeyleri yalayıp yutuyor. Bunun üzerine büyücüler, secdelere kapandılar. Dediler ki: "İnandık âlemlerin Rabbi'olan Allah’a Mûsa'nın ve Hârun'un Rabbine.

13.Firavun haykırdı: "Ben size izin vermeden ona inandınız ha!
Anlaşıldı, o sizin hepinize sihirbazlığı öğreten büyüğünüz.
Yakında bileceksiniz. Yemin olsun, ellerinizi, ayaklarınızı çaprazlamasına keseceğim ve yemin olsun sizi toptan asacağım.
Dediler ki: Zararı yok, biz nasıl olsa Rabbimize döneceğiz, ve ümidimiz odur ki, Rabbimiz hatalarımızı bağışlar çünkü biz ilk inananlar olduk.

14.Mûsa'ya şunu vahyettim: Kullarımı geceleyin yola çıkar.
Mutlaka peşinize takılacaklar.
Bunun üzerine Firavun, kentlere toplayıcılar gönderdi: Kuşkusuz bunlar, küçücük bir topluluktur. Fakat bize gerçekten öfke püskürüyolar.
Biz ise dikkatli davranan koca bir kitleyiz.
Bunun üzerine biz onları bahçelerinden, pınarlarından çıkardık.
Hazinelerinden, mutlu ve kutlu yerlerinden ettik.
Böylece oralara İsrailoğullarını vâris kıldık.
Firavun ve adamları, gün doğarken onları izlemeye başladılar.
İki topluluk birbirini görecek hale gelince, Mûsa'nın adamları seslendi: İşte şimdi yakalandık . Mûsa dedi: Hayır, asla! Rabbim benimledir, bana kılavuzluk edecektir. Bunun üzerine Mûsa'ya, "Asanla denize vur! diye emrettim. Deniz hemen yarıldı, her dalga kümesi kocaman bir dağ gibi oldu. Ötekileri de oraya yaklaştırdım ve Mûsa'yı ve beraberindekileri toptan kurtardım. Sonra diğerlerini denizde boğdum. Bunda elbette bir ibret vardır ama onların çoğu inanmış kimseler değildi. Ve şüphesiz, senin Rabbindir O mutlak Azîz, mutlak Rahîm.

15.İbrahim'in haberini de oku onlara.
Hani İbrahim babasına ve toplumuna şöyle demişti: Siz neye ibadet ediyorsunuz? Dediler ki: Birtakım putlara tapıyoruz. Onların önünde toplanıp tapınmaya devam edeceğiz.
İbrahim dedi ki: Yalvarıp yakardığınızda sizi duyup size yarar sağlıyor yahut zarar verebiliyorlar mı? Dediler ki: Hayır! Ancak atalarımızı böyle yapar halde bulduk. İbrahim dedi ki: Gördünüz mü siz ve o eski atalarınız neye ibadet ediyormuşsunuz. Şüphesiz onlar benim düşmanım. Ama âlemlerin Rabbi dostum. Allah yarattı beni, Allah yol gösteriyor bana. 
Allah’tır beni doyuran, sulayan.
Hastalandığımda Allah'tır bana şifa ulaştıran.
Beni öldürecek, sonra diriltecek olan Allah’tır.

16.Din gününde hatalarımı affetmesini umup durduğum da Allah’tır.
Rabbim, bana hükmetme gücü ve hikmet bağışla ve beni hak ve barış seven iyiler arasına kat! Sonradan gelecekler arasında benimle ilgili doğru ve isabetli bir dil oluştur. Beni, nimetlerle dolu cennetin mirasçılarından kıl.
Babamı da affet., çünkü o, sapmışlardandır.
Herkesin diriltileceği gün beni utandırma.
Bir gündür ki o, ne mal fayda verir ne oğullar.
Yalnız temiz bir kalple Allah'a varan kurtulur.

17.Cennet takva sahiplerine yaklaştırılır.
Cehennem de şımarıp azanların karşısına getirilir.
Denir ki onlara: O ibadet ettikleriniz nerede?
Allah'ın dışındakiler, size yardım ediyorlar mı?
Peki, kendilerine yardımları dokunuyor mu?
Ardından onlar ve öteki azgınlar cehennemin içinde tıkılmıştır.

18.İblis orduları toplu haldedir.

19.Onun içinde birbiriyle çekişirlerken şöyle derler: Vallahi, biz açık bir sapıklığın ta içindeymişiz. Çünkü sizi âlemlerin Rabbi'yle aynı düzeyde tutuyorduk. Bizi saptıran, o suçlulardan başkası değildi.
Artık şefaatçilerimiz yok
Sıcak-samimi bir dostumuz da yok
Keşke bir dönüşünüz daha olsaydı da müminlerden olabilseydik.
Kuşkusuz, bütün bunlarda mutlaka bir ibret vardır ama onların çoğu inanmış değil.
Ve kuşkusuz senin Rabbindir o mutlak Azîz, mutlak Rahîm.

20.Nûh kavmi de hak elçileri yalanladı.
Kardeşleri Nûh onlara şöyle demişti: Siz hiç sakınmıyor musunuz.
Ben sizin için gelmiş, güvenilir bir resulüm.
Artık Allah'tan sakının da bana itaat edin.
Ben bunun için sizden bir ücret istemiyorum.
Benim ödülüm sadece âlemlerin Rabbi'ndedir.
Artık Allah'tan sakının da bana itaat edin.

21.Dediler ki: Biz sana inanır mıyız?
Seni, o bayağı zavallılar izliyor.
Nûh dedi: "Onların yaptıklarına ilişkin bir ilmim yok.
Bir düşünebilseniz onların hesabı Rabbimden başkasına ait değildir.
Ben iman etmiş insanları kovamam.
Ben sadece açık bir biçimde uyarmaktayım.
Dediler ki: Ey Nûh! Eğer bu işe son vermezsen, vallahi taşlananlardan olacaksın. Bunun üzerine ben, onu da beraberindekileri de o yüklü gemide kurtardım. Sonra dışta kalanları boğdum.
Onların çoğu inananlardan  değillerdi ve bunda elbette bir ibret var.
Kuşkusuz, senin Rabbindir o mutlak Azîz, mutlak Rahîm.

22.Âd da peygamberleri yalanladı.
Kardeşleri Hûd onlara: Siz hiç sakınmıyor musunuz? demişti.
Ben sizin için, güvenilir bir resulüm. Artık Allah'tan sakının da bana itaat edin. Ve ben sizden bu iş için bir ücret istemiyorum, benim ödülüm âlemlerin Rabbi'ndendir. Her yüksek tepeye ve yola şaşılacak bir bina kurarak vede bir işaret dikerek mi eğleniyorsunuz!
Sanayi üreten yerler edinerek sonsuzlaşmak ümidine mi düşüyorsunuz?
Yakaladığınız vakit zorbaca yakalıyorsunuz?
Artık Allah'tan sakının da bana itaat edin.
O bildiğiniz nimetleri önünüze yayandan korkun.
Size bir yığın nimet lütfetti: Davarlar, oğullar, bahçeler, pınarlar.

23.Büyük bir günün azabı üstünüzedir diye korkuyorum.
Dediler ki: "Sen ha öğüt vermişsin ha öğüt verenlerden olmamışsın. Bizim için fark etmez. Bu, öncekilerin uydurmalarından başka şey değil.
Biz azaba uğratılacak değiliz.
Onu bu şekilde yalanladılar, ben de onları helâk ettim.
Bunda elbette bir ibret var, ama onların çoğu müminlerden değildi.
Kuşkusuz, senin Rabbin mutlak Azîz, mutlak Rahîm'dir.

24.Semûd da peygamlerleri yalanladı.
Kardeşleri Sâlih onlara demişti ki: Siz hiç sakınmıyor musunuz?
Ben sizin için emin bir resulüm.
Artık Allah'tan sakının ve bana itaat edin.
Ben bu iş için sizden bir ücret istemiyorum benim ücretim yalnız âlemlerin Rabbi'ndendir.

24.Siz burada güven içinde bırakılacak mısınız?
Bahçelerde, pınarlarda, ekinler, salkımları sarkmış hurmalıklar içinde.
Keyif içinde, dağlardan evler yontuyorsunuz.
Artık Allah'tan sakının da Rabbinize itaat edin.
Savurganlık edenlerin ve haddi aşanların buyruğuna uymayın.
Onlar yeryüzünde bozgun çıkarırlar, barış için çalışmazlar.
Dediler ki: Sen, adamakıllı büyülenmişsin.
Sen de bizim gibi bir insansın.
Eğer doğru sözlülerden isen, hadi bir mucize getir.

25.Dedi ki: Şu bir dişi devedir onun su içme hakkı var.
Belli bir günde su içme hakkı da sizin.
Ona kötülükle ilişmeyin, yoksa büyük bir günün azabı sizi yakalar.
Onu yere yatırıp kestiler ama sonra da pişman oldular.
Sonunda azap onları yakaladı. Bunda elbette bir ibret var.
Ama onların çoğu inanan kişiler değildi.
Ve senin Rabbin mutlak Azîz, mutlak Rahîm'dir.

26.Lût kavmi de hak elçilerini yalanladı.
Kardeşler Lût onlara şöyle demişti: Hâlâ sakınmıyor musunuz?
Ben size gelen emin bir elçiyim.
Artık Allah'tan sakının da bana itaat edin.
Ben bu iş için sizden bir ücret istemiyorum benim ücretim yalnız âlemlerin Rabbi'ndendir. Rabbinizin sizin için yarattığı eşlerinizi bırakıp Âlemlerin içinden erkeklere gidiyorsunuz. Doğrusu siz haddi aşmış bir kavimsiniz. Dediler ki: Eğer bu tavrını sona erdirmezsen, ey Lût, yemin olsun bu topraktan sürülenlerden olacaksın. Lût dedi ki: Ben sizin şu yaptığınıza öfkelenenlerdenim. Rabbim, beni ve ailemi bunların yaptıklarından koru. Bunun üzerine ben onu ve ailesini toplu halde kurtardım. Ancak geridekiler arasında bir kocakarı kaldı. Sonra ötekileri mahvedip batırdım. Üzerlerine bir de yağmur yağdırdım.
Ne de kötüymüş uyarılanların yağmuru!
Elbette bunda bir ayet var ama onların çoğu inanmış değildi.
Ve senin Rabbin mutlak Azîz, mutlak Rahîm dir.

27.Eyke halkı da elçileri yalanladı.
Şuayb onlara demişti ki: "Hâlâ sakınmıyor musunuz?
Kuşkusuz, ben sizin için güvenilir bir resulüm.
Artık Allah'tan sakının da bana itaat edin.
Ben bu iş için sizden herhangi bir ödül de istemiyorum, benim ödülüm âlemlerin Rabbi'nden başkasında değil.

28.Ölçüyü tam yapın; şunun ve bunun hakkını çarpanlardan olmayın
Doğru-düzgün terazi ile tartın.
Halkın eşyasını, değerlerini düşürerek almayın.
Yeryüzünde, bozguncular olarak fesat çıkarmayın!
Sizi ve önceki nesilleri yaratandan sakının!
Dediler ki "Sen fena halde büyülenmişsin.
Sen bizim gibi bir insandan başka şey değilsin ve biz senin yalancılardan olduğunu düşünüyoruz. Eğer doğru sözlülerdensen, hadi üzerimize gökten parçalar düşür! Şuayb dedi: Yapmakta olduğunuzu Rabbim daha iyi bilir.
Onu yalanladılar; bunun üzerine o gölgelik gününün azabı onları yakalayıverdi. O, gerçekten büyük bir günün azabıydı.
Bunda elbette bir ibret var ama onların çoğu inanan kişiler değildi.
Ve senin Rabbin mutlak Azîz, mutlak Rahîm'dir.
Kesin olan şu ki, o âlemlerin Rabbi'nden indirilmiştir.

29.Kuran güvenilir bir Rûh tarafından indirildi.


30.Senin kalbine ki, uyarıcılardan olasın.
Açık ve seçik Arapça bir dille indirdi.
O, elbette ki öncekilerin kitaplarında da var.
Beniisrail bilginlerinin de onu bilmesi bunlar için bir belirti ve kanıt değil mi? Biz onu Arapça konuşmayanlardan birine indirseydik
O Kuran’ı onlara okusaydın, yine de Kuran’a inanmayacaklardı.
Ben onu suçluların kalplerine işte böyle yolladım.

31.Acıklı azabı görünceye değin ona inanmazlar.
O azap onlara ansızın gelecek, farkında bile olmayacaklar.
O zaman şöyle derler: Acaba bize süre verilir mi?
Benim azabımı acele mi istiyorlar?
Görmedin mi ki, ben onları yıllarca nimetlendirsem de sonra, tehdit edildikleri şey kendilerine ulaşsa da o yararlandıkları nimetler onların hiçbir işine yaramaz.
Ben, uyarıcıları olmayan hiçbir kenti ve uygarlığı helâk etmemişimdir.
Uyarı ve hatırlatma olacak! Biz zalimler değiliz.

32.Onu şeytanlar indirmedi.
Onlara yaraşmaz, zaten güçleri de yetmez.
Çünkü onlar, dinleyişten azledilmişlerdir.
O halde, Allah'ın yanında bir başka ilaha daha yalvarma ve davet etme yoksa azaba uğratılanlardan olursun.

33.En yakın akraba ve hısımlarını uyar.
İnananmışlar ve sana uyanlarına kanadını indir.
Eğer sana isyan ederlerse şöyle de: Ben, sizin yapmakta olduklarınızdan uzağım. O Azîz, o Rahîm olan Allah’a güvenip dayan.
O ki görüyor seni kıyam ettiğin zaman.
Görüyor nasıldır secde edenler içinde dolaşman.
Kuşkusuz, Allah'tır iyice bilen, iyice duyan.

34.Haber vereyim mi size şeytanların kime iner?
Her bir dönek ve iftiracı günahkâr üzerine iner onlar.
Kulak kabartırlar ama çoğu yalancılardır onların.

35.Şairlere gelince, onlara da çapkınlar ve sapkınlar onlarıda uyar.
Görmez misin onları ki, her vadide şaşkın-tutkun dolaşılar.
Ve onlar, yapmayacakları şeyleri söyleyip dururlar.
İman edip hayra ve barışa yönelik işler yapanlar,
Allah'ı çok ananlar ve zulme uğratıldıktan sonra başarıya ulaşanlar böyle değillerdir. Zulmedenler, hangi devrime uğrayıp baş aşağı döneceklerini yakında bilecekler.